تب انتخابات این بار تالش را نمی سوزاند!

تب انتخابات این بار تالش را نمی سوزاند!

تفاوت بین کار آفرینی واشتغال زایی را بداند. در تمام زمینه ها مشاوران و تیمی داشته باشد که تخصص کافی و لازم را دارا باشند. حال یک نماینده ی خوب و ششدانگ کیست؟ کسی که برای جذب آرا مردم 300 میلیون هزینه می‌کند یا کسی که نمایندگان قبل خود را زیر سوال می‌برد؟

پایگاه خبری تحلیلی ماسال – مجتبی حیدری – کارشناس ارشد علوم سیاسی - تالش سرزمینی سبز با مردمانی ساده و بی‌آلایش است که وقتی با کسی عهدی بستند بر سر عهد خود می‌مانند. منطقه‌ی تالش رضوانشهر و ماسال حوزه ای است که واقعا نماینده ای می‌خواهد با اراده ای پولادین و توان فکری بالا تا از ر کود موجود خارج شود.

  

وقتی حرف از تالش می‌شود ناخود آگاه ذهن ها به سمت انتخابات مجلس و فعالیت بی‌وقفه کاندیداها و جلسات پر شور و شعارهای تزیینی آنان و القاب ساخته شده‌ی مردم هدایت می‌شود که این روزها همه جا می‌شود آنها را دید. فرقی هم نمی‌کند و نشانه های آن درعزا و در عروسی هم دیده می‌شوند.

اما من نمی‌خواهم از جو انتخابات تالش سخن بر زبان برانم و یا فرهنگ‌های غلط انتخابات تالش را باز گو کنم که چگونه امیر و سردار و سونامی و....غیره می‌سازند و یا نمی‌خواهم از وعده های پوچ و بی اساس و رویاپردازی کاندیداها بگویم. چیزی که ذهن جوانان تالش را مشغول ساخته این است که چرا در تالش نخبگان سیاسی به پستوها رفتند ولی سایر اشخاص که تعداشان کم نیست عزمشان را جزم کرده اند تا نماینده ی تالش شوند و به مردم خود خدمت کنند. نگاهی اجمالی به نام و تعداد افراد، به حقیقت تامل برانگیز است.

 42 نفر تا امروز در حوزه ی انتخابیه تالش قصد خدمت به مردم را دارند و آن هم از طریق نماینده شدن در مجلس! با نگاهی گذرا به افراد و شخصیتها می‌شود فهمید که هر یک از این افراد در زمینه ای تخصص دارند ولی چگونه است که در شغل خود و در طول سالیان دراز به شهر و منطقه خود احساس دین نمی‌کردند ولی تا صحبت از نمایندگی مجلس شد همه به یکباره به تالش احساس دین می‌کنند؟ و می‌خواهند با وعده های رنگارنگ و قول و قرارها مشکلات منطقه را ریشه کن کنند.

یک عده با پول، و عده ای را با پست و مقام و خلاصه وعده و وعیدهای گوناگون همراه خود می‌کنند. خیلی جای بحث دارد که چرا در تالش این تعداد زیاد علاقه به صندلی های داغ بهارستان دارند. آیا راهی جز صندلی های مجلس برای خدمت به مردم و گره‌گشایی از کار آنها وجود ندارد؟ استاد، دکتر، مهندس، اقتصاددان و تخصص های گوناگونی که هر یک به نوبه ی خود می‌توانند تالش خموده را احیا کنند.

تالش، ماسال و رضوانشهر جوانانی دارد که از یاس به اعتیاد پناه آورده اند و تنها کارخانه ی چوکاست که هنوز با اکسیژن نفس های آخر را می‌کشد و خسته از زد و بندهای کلان است.
سوالی که مطرح است این است که افراد این لیست بلندبالا کدامیک از ویژگی های حضور در بهارستان را در خود احساس کرده اند که قدم در این راه نهاده اند؟ یک نماینده علاوه بر شرایط مشخص شده در قانون، شرایطی دیگری را دارا باشد تا بتواند کم و کاستی‌های منطقه خود را بیان کند:

 در وهله اول سیاستمدار باشد و به صورت کامل منطقه ای که از آن برخاسته را بشناسد. نیازهای موکلین خود را شناسایی کرده و با برنامه ای مدون عزم خود را جزم کرده تا بتواند در بلند مدت گره ای از مشکلات عدیده ی منطقه بگشاید. سخنور باشد. دانش کافی جهت اهداف خود داشته باشد.

در طول تاریخ تالش کدامیک از نمایندگان ما در مجلس وزنه به حساب می آمدند؟ کدامیک از تریبون مجلس برای رفع مشکلات منطقه استفاده نموده اند که حداقل مطرح شود؟ کدامیک از آنان در لایه های اول همراهان و مشاورانش پیمانکارهای عزیز نبوده اند؟ هر ماه یک کتاب می‌خوانند؟ در دوران انتخابات و قبل آن با حضور در مراسم عزا و عروسی به شعور مردم توهین نکند.

تفاوت بین کار آفرینی واشتغال زایی را بداند. در تمام زمینه ها مشاوران و تیمی داشته باشد که تخصص کافی و لازم را دارا باشند. حال یک نماینده ی خوب و ششدانگ کیست؟ کسی که برای جذب آرا مردم 300 میلیون هزینه می‌کند یا کسی که نمایندگان قبل خود را زیر سوال میبرد؟ یا کاندیدایی که تیم و طرح و برنامه ی مدون دارد؟ آیا در تالش این شرایط وجود دارد؟
تا جایی که دیده شده است اکثریت کاندیداها دست به تخریب سایرین زده اند. برنامه ندارند و دچار بداخلاقی سیاسی هستند. هدف ورود به مجلس است و یا به نام زدن فعالیتهایی که ربطی به وظایف آنها ندارد. در تالش وقتی نماینده انتخاب شد تمام همراهانش یا پست می‌خواهند و یا می‌خواهند رقبا را از مسند مسئولیت به زیر بیاورند.

تالش گرفتار تفکراتی شده که نسل دوم و سوم از آن بیزار است. نسل من از پروسه ی امیرسازی، سردارسازی، سونامی سازی و....خسته شده است.

 دوستان گرامی کاندیداهای محترم منطقه، راه خدمت به تالش و جوانانش از بهارستان نمی‌گذرد.
این بار این وظیفه به دوش نسل دوم و سوم منطقه ماست که با آگاه سازی و اتحاد قدم در راه انتخاب درست بگذارند و روشن گری کنند که کسی ناخواسته تبدیل به سیاهی لشکر افراد در جهت تامین منافعشان نشود.

تالش تشنه است. تشنه‌ی انتخاب درست از میان نخبگان پستو رفته ای که لیاقت به دست گرفتن سرنوشت 4ساله ی منطقه ی ما را داشته باشد. بیایید اینبار فارغ از منافع زنده باد و مرده بادها به فکر آینده جوانان خود باشیم و این بار به نام قلم وعلم و به نام عقلانیت انتخاب کنیم و به پیمانکاران کاندیداتوری نه بگوییم به امید انتخابی از جنس عقل.

http://masalnews.ir/