صدای تالش

صدای تالش

تالش سرزمین کهن و جاوید در پهنه شمالی و غربی کوههای تالش واقع در رشته کوه البرز است
صدای تالش

صدای تالش

تالش سرزمین کهن و جاوید در پهنه شمالی و غربی کوههای تالش واقع در رشته کوه البرز است

کوه های تالش

کوه‌های تالِش زنجیره‌ای از کوه‌ها است که در شمال غربی ایران و جنوب شرقی جمهوری آذربایجان قرار گرفته‌است.

این کوه‌ها بخش شمال غربی رشته‌کوه البرز را تشکیل می‌دهند و از زمین‌های پست لنکران به سوی جنوب شرقی امتداد یافته و تا دشت‌های سفیدرود در ایران ادامه می‌یابند.

کوهستان تالش چند قله بلندتر از ۳ هزار متر دارد و بیشینه بارندگی در این کوهستان میان ۱٬۶۰۰ میلی‌متر تا ۱٬۸۰۰ است که بالاترین میزان بارندگی در ایران و در جمهوری آذربایجان است.

کوه‌های تالش در شمال غربی به کوهستان سبلان‏ می‏پیوندد. رشته‏کو‌ه‌های تالش دارای‏ سه رشته اصلی است. در میان آنها، طولانی‏ترین رشته‏کوه، کوه‌های تالش است‏ که در مزر با ایران و به طول ۱۰۰ کیلومتر کشیده شده و تا ۸ کیلومتری ساحل خزر ادامه‏ دارد. بلندترین قله آن «قیزیل‏یوردو» نام‏ دارد. منطقه تالش اقلیمی ملایم دارد. نواحی «آستارا» و «لنکران» دارای اقلیمی‏ جنب‏مداری بوده، زمستان‌هایی ملایم و تابستانهای نسبتا گرم دارند.

آب رودخانه‌های بلغاز، گوی‌تپه، ولش، قومباشی، سوداشار، بشرو، آستارا و تعدادی دیگر که از کوه‌های تالش‏ سرچشمه گرفته و در این نواحی جریان دارد، در آبیاری مورد استفاده قرار گرفته و از اهمیت‏ خاصی برخوردارند. کوه‌های تالش و جلگه‏ لنکران، دارای پوشش خاک بسیار غنی‏ است. در این نواحی، در کنار چمنزارهای‏ گسترده و چراگاه‌های سرسبز، جنگل‌های ارزشمندی‏ نیز وجود دارد.


جنگلهای تالش :


جنگل‌های تالش عمدتاً در کوه‌های تالش و نیز در بخش‌هایی از جلگه لنکران گسترده شده است‌. این جنگل‌ها که تا ارتفاع ۲۲۰۰ متری از سطح دریا گسترده شده‌اند حدود ۱۵۰ هزار هکتار مساحت را دربر می‌گیرد. در این گستره‌، جنگل‌های جنب‌مداری تیپ هیرکان وجود دارد، به استثنای دیابار، در تالش در مساحت ۳۶۹۰۰ هکتاری‌، ۱۱۶۷ نوع رستنی شمارش شده است‌. از نظر تنوع گونه‌ها، تالش در میان ۱۸ایالت پوشش گیاهی قفقاز، مقام اول را داراست‌. از ۱۵۰ نوع درختان و بوته‌های جنگلی ۳۶ گونه آن بومی‌اند.

در جنگل‌های هیرکان تالش آکاسیا، گلابی هیرکان و آکاسیای ابریشمی موجود است که نشان دهنده ارتباط ژنتیکی این جنگل‌ها با پوشش گیاهی آسیای شرقی و هیمالیا در گذشته‌های دور بوده است‌. در جنگل‌های تالش‌، به علت مواجهه با دوره یخچالی شدن‌، نمونه‌هایی از پوشش گیاهی آن دوره برجای مانده و محافظت شده است‌. این موضوع از نظر بررسی‌های تاریخی جنگلهای جهان از اهمیت بسیار برخوردار است‌. در جنگلهای تالش پراکندگی انواع درختان ویژه از جمله درخت آهن‌، بلوط شاه بلوطی برگ‌، آکاسیای ابریشمی‌، له‌له خزر، شمشاد هیرکانی‌، گردو، انجیر هیرکانی‌، را می‌توان مشاهده کرد. از درختان بوته‌ای می‌توان از آلوچه‌، ازگیل‌، زالزالک‌، ارجنگ‌، انار، شمشاد کولخیسی‌، کوله‌خاس، دانایا، نام برد که از نمونه‌های ارزشمند جنگلی بوده و اشکوب پایینی جنگل را پوشانده‌اند.

در گسترش جنگل‌های کوهستانی تالش‌، ارتفاعات تأثیر داشته‌اند و نوارهایی از مناطق را به وجود آورده‌اند. این نوارها به نواحی دشت‌، پایین‌کوه‌، میان‌کوه‌، بالاکوه‌، جنگل‌های نیمه‌آلپی و چمنی ـ کوهی تقسیم می‌شوند. هر نوار دارای پوشش گیاهی ویژه خود است‌. در نواحی دشتی توسکا، یالان‌قوز، بلوط‌های شاه‌بلوطی برگ‌، درخت آهن در عین حالی که سودبخش است‌، به این نوع درخت در نوار جنگلی بالاکوهی کمتر برخورد می‌شود. در نوار جنگلی بالاکوهی شاه بلوط شرقی‌، افرا و ممرز درختان غالب را تشکیل می‌دهند.

نظرات 0 + ارسال نظر
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد